Toen ik een jaar of tien was, las ik niet alleen diverse stripboeken, zoals Kuifje, Suske & Wiske en Lucky Luke, maar ook bladen als Sjors en Robbedoes. Nu had ik een oom en tante die beslist geen ‘wereldse’ lectuur in huis wilden. Zij hadden twee zoons, de ene iets jonger en de andere een jaartje ouder dan ik, die, net als ik, gek op beeldverhalen waren. Mijn oom had daarom voor mijn neven een abonnement genomen op het christelijke jeugdblad Arend, dat niet alleen strips, maar ook leerzame artikeltjes bevatte. Uiteraard mocht ik van mijn neven de oude Arenden lezen. De belangrijkste strip van Arend was getekend door ene Frank Hampson en ging over Daan Durf, de piloot van de toekomst, die allerlei avonturen beleefde op vreemde planeten. Ik genoot van de strijd die hij voerde met de Gogol en de Orak, een alien en een enorme computer-robot die machthebbers op een van die planeten waren. Op de eerste pagina van de Arend stond onder de titel als onderschrift dat het ‘een jeugdblad met gezonde spanning en avontuur’ was. Het bijvoeglijk naamwoord ‘gezonde’ indiceert dat de inhoud verantwoord en opbouwend is. Je zou kunnen zeggen dat het tijdschrift was bedoeld voor de ‘gezonde Hollandse jongen’, het ideaalbeeld dat je in die tijd veelvuldig kreeg voorgehouden. Bomans heeft eens een erg grappige verhandeling over dit begrip het licht doen zien. Volgens hem werden ‘gezonde Hollandse jongens’ in flinkheid en andere positieve eigenschappen alleen nog overtroffen door ‘jongens van Jan de Witt’.
De Arend verdween in 1966. Het blad ging ten onder in de maalstroom van vernieuwing en voortgaande ontzuiling van de tijdschriftenwereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten