De kleine wereld achter een suikerzakje (5)
Op zolder kwam ik een oud suikerzakjesalbum tegen en kreeg een idee.
Zo’n suikerzakje is een stille getuige van een voorbijgegane wereld. Als ik nu eens beelden die dit bij mij oproept vastleg, een serie van die zakjes scan en in blog-posts verwerk. Zo gezegd, zo gedaan.
De tijgerkop op het suikerzakje van het vroegere dierenpark Wassenaar doet mij terugdenken aan de Bengaalse tijger die een schouderblad miste, een aangeboren gebrek - aldus de toelichting op een bordje -, waardoor het dier zich strompelend voortbewoog. Ook staat mij nog bij dat een van mijn tantes tot haar afgrijzen dwars door de mazen van de tralies, besproeid werd met urine van een andere tijger die zijn territorium duidelijk meende te moeten aangeven voor de groep dagjesmensen die hem gadesloeg. (Mooi woord eigenlijk dat 'dagjesmensen'. Je hoort het tegenwoordig amper nog.) Verder herinner ik mij nog een beleefde resusaap. Als je niet te snel langs zijn verblijf liep, volgde hij je en gaf je netjes een hand, tussen de vrij ruime mazen van het gaaswerk door. Voor zover je er van gediend was uiteraard, want er waren genoeg mensen die het vies vonden of die afgeschrikt werden door het bordje dat vermeldde dat de apen lelijk konden bijten. Op een keer gaf de aap mijn (toen nog) vriendin een hand. Zijn droge, stoffige kleine vingers voelden gummi-achtig aan, zei ze. Het was een heuse handdruk en geen bedelpoging, want hij zag echt wel dat ze niets bij zich had. Het puntzakje met voer dat aan de ingang van het park was aangeschaft, was namelijk allang leeg. Zo heeft iedereen die ooit deze dierentuin bezocht wel zijn eigen specifieke herinneringen. Velen weten nog van de tank en de eenmansduikboot uit W.O. II, die meen ik tot in de jaren zeventig tot de vaste inventaris van de speeltuin behoorden. De beo in de Louisehal die "Koop een Toyota" riep, is ook legendarisch, evenals de Paradijshal waarin je tussen vrij vliegende exotische vogels uit de verzameling van Toyotadealer Louwman door liep.
Onder babyboomers en vertegenwoordigers van de generatie X uit onze regio, heeft deze zoo een bijna-cultstatus. Het is jammer dat dit kleine, maar sfeervolle park, dat naar verhouding veel diersoorten herbergde, in 1985 zijn poorten moest sluiten.
(Fotoscan suikerzakje en grafische bewerking: © Jaap v.d. Marel, Foto resusaap: Pixabay free)
