De Gouldamadine (Chloebia gouldiae / Erythrura gouldiae)
Onlangs heb ik de gouldamadines van mijn zwager Jan in zijn volière gefotografeerd. Het zijn de twee vogels in het midden: links de pop, rechts de man. Zij hebben de wildkleur met zwarte kop. Er zijn nog twee varianten van de in het wild voorkomende vogels bekend, namelijk met rode kop (boven en onder op de plaat) en de zeer zeldzame met oranje kop. Verder bestaan er nog vele, hiervan afwijkende, gekweekte kleurversies. De gouldamadine is een Australische prachtvink, ontdekt door de beroemde Engelse ornitholoog John Gould (1804-1881) die de soort naar zijn echtgenote heeft genoemd (te zien aan de vrouwelijke genitiefuitgang -iae van de Latijnse soortnaam). Gould was geen academicus. Zijn ornithologische kennis ontwikkelde hij als begaafd preparateur van vogels. Als 'taxadermist' stond hij al snel hoog aangeschreven en kreeg hij op drieëntwintigjarige leeftijd een aanstelling als conservator aan het museum van de Zoological Society of London. Tijdens een studiereis van 1838-1840 in Australië beschreef hij de gouldamadine. Zijn vrouw Elizabeth maakte de eerste litho van deze onwaarschijnlijk mooi gekleurde vogel.
Rond 1950 was de gouldamadine nog buitengewoon talrijk. Miljoenen vogels bevolkten de grasvlakten en niet te dicht beboste gebieden in Noord- en Noordoost-Australië. Sindsdien is het voorkomen van de soort dramatisch afgenomen. Sommige wetenschappelijke bronnen geven aan dat er nog maar 2500 in het wild levende vogels over zijn. Intensief beweiden en op grote schaal afbranden van grasvlakten met als doel volledig uitgroeien van het gras te voorkomen, worden tot de belangrijkste oorzaken gerekend van de gigantische afname van gouldamadines. Graszaden vormen namelijk het belangrijkste voedsel van de vogels. Gelukkig worden door de Australische overheid de laatste jaren beschermingsmaatregelen getroffen. Er worden zelfs wildvorm kooivogels uitgezet om groei van de natuurlijke populatie te bevorderen. Het is te hopen dat hiermee langzaamaan het tij voor deze bijzondere soort kan keren.
(Foto's en grafische bewerking: © Jaap v.d. Marel)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten