Over vogels: de Buizerd (Buteo buteo)
Een buizerd verspeelt ook weinig energie
als hij zijn jachtgebied verkent. Rustig wiekend en soeverein bekijkt hij wat
er ver beneden hem zoal gebeurt. Verder vindt hij het niet erg om aas te eten
als de jacht niet goed uitvalt.
September 2017 heb ik vanuit een observatie-hut in Noord-Brabant buizerds gefotografeerd.
’s Morgens, zo vroeg mogelijk, begeef je je langs een onopvallende route naar de ingang van de hut. Zelf gezeten in het donker, kijk je uit over een vijver. Op nog geen meter of tien, op een boomstronk juist achter de vijver, heeft de exploitant van de observatie-hut als lokaas een dode duif vastgemaakt, die hij eerder die morgen bij een bevriende duivenmelker heeft opgehaald.
In de hut begint het wachten; de
sensatie van de jacht maakt zich meester van je. Wanneer zal de buizerd zich
gaan vertonen…? Soms duurt dat meer dan twee uur, maar je verveelt je niet.
Allerlei klein grut, zoals vinken, kool- en pimpelmezen, winterkoninkjes en een
bonte specht, komt langs voor een drinkpauze aan de vijver. De dag dat onze
vogelaarsgroep de hut bezocht, kwamen er twee verschillende buizerds, een
adulte en een jonger lijkende vogel, op het aas af. We konden ze prima
fotograferen.
Buizerds gefotografeerd vanuit de observatie-hut.
De donkere vogel op de prooi, (het lokaas).
(Foto’s: J. v.d. Marel)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten